pod wezwaniem św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
m. i gm. Konstancin-Jeziorna
powiat Piaseczno
bł. GIZELA z BAWARII
(ok. 985, Bawaria? - 1060, Niedernburg k. Pasawy)
królowa i ksieni
patron: rządzących
wspomnienie: 7 maja
Łącza do ilustracji (dzieł sztuki) związanych z błogosławioną:
Urodziła się w 985 r. Jej ojcem by ł Henryk II, książę Bawarii, a matką - Gizela Burgundzka. Była siostrą cesarza, św. Henryka II.
Miała zaledwie 10 lat, kiedy zwyczajem ówczesnym została zaręczona ze Stefanem, późniejszym królem Węgier. Ślub odbył się nieco później i w roku 1000 została królową Węgier. Z tego małżeństwa przeżył dłużej tylko syn, Emeryk - Imre (1007-1031), który zmarł wcześnie na skutek rany odniesionej w czasie polowania na dziki. Obaj z ojcem zostali kanonizowani. Pozostałe dzieci (było ich co najmniej troje) zmarły w dzieciństwie bądź przy urodzeniu.
Według świadectw kronik Gizela była nie tylko kochaną małżonką Stefana, ale także mądrą współrządczynią państwem, które dopiero dźwigało się z pogaństwa. Korzystając z tego, że małżonek zajęty sprawami politycznymi dał jej wolną rękę w czynieniu dobra, była szczodrą w rozdawaniu jałmużny i ofiar na cele kościelne. Ufundowała kilka klasztorów i kościołów, przez to wielce się przysłużyła utrwaleniu chrześcijaństwa na ziemi węgierskiej. Jej staraniom przypisuje się wystawienie katedry w Veszprém. Uposażyła również wiele kościołów w sprzęty i paramenty liturgiczne.
Po śmierci Stefana w 1038 r. Gizela musiała przejść cały szereg udręk i prześladowań ze strony pretendentów do tronu, którzy chcieli przywrócić na Węgrzech pogaństwo. Przy pomocy brata, Henryka II, powróciła wtedy do Niemiec, do Niedernburg w pobliżu Pasawy, gdzie wstąpiła do benedyktynek, by tam dopełnić lat swojego życia.
Zmarła jako ksieni tegoż opactwa w 75-tym roku życia w 1060 r.
Błogosławioną została ogłoszona w roku 1 975 przez Pawła VI.
W katedrze w Veszprém przechowywana jest relikwia kości bł. Gizeli. Tam też znajduje się pomnik pary książecej, górujący nad miastem.
Opracowanie oparto na następujących źródłach:
polskich:
angielskich: